دختر دوجنسه با لباس مردانه بازداشت شد
دختر دوجنسه با لباس مردانه بازداشت شد
دختری که بود با لباس پسرانه در سطح شهر ظاهر می شد و اکنون در دام پلیس گرفتار شده است. افراد دوجنسه هویت جنسی نامعلومی دارند. در این مطلب داستان دختر دوجنسه ای ر می خوانید که پس از اینکه ازدواج کرد پی برد که دو جنسه است و لباس پسرانه پوشید و شغل های مردانه را انجام میداد.
جنسیت انسان ها به مرد و زن تقسیم میشود اما برخی از انسان ها هستند که هم مذکر هستند و هم مونث که به این افراد دوجنسه میگویند .
داستان زندگی دختر دوجنسه
دختران دوجنسه یا پسران دوجنسه بدنشان برخی ویژگی های مردان دارد و برخی ویژگی های زنان که بیشتر در آلت تناسلی دختران و پسران قابل تشخیص است .پسر دوجنسه و دختر دوجنسه میتواند با عمل جراحی مشکل خود را برطرف کرده و به یک انسان با بدن عادی تبدیل گردد .
داستان زندگی دختر دوجنسه ای که پس از ازدواج از دوجسنگی خود مطلع شد بسیار شنیدنیست که توسط یکی از روزنامه نگاران معروف ایران منتشر شده است .
داستان دختر دوجنسه را در زیر میخوانید :
زمستان سال 1336 بود و از حادثه نویس شدن من در روزنامه اطلاعات چهار ماهی می گذشت. صفحه حوادث در کیهان و اطلاعات به تازگی راه اندازی شده بود و ما هنوز به اهمیت کسب خبر از بیمارستان ها، آن چنانکه باید پی نبرده بودیم. در حالی که بیمارستان ها بهترین منبع خبری برای خبرنگاران بوده وهستند.
یک روز خانمی که گفت پرستار بیمارستان است به گروه حوادث روزنامه اطلاعات تلفن کرد و گفت یک فرد در بیمارستان سینا در بخش دکتر نصیرپور بستری است و ماجرای بی سابقه ای دارد. خواستم به شما خبر بدهم.دبیر وقت گروه حوادث اطلاعات، پوشش آن ماجرا را به من سپرد.
ضمن اینکه من پیش از انتقال به بخش حوادث، یک سال خبرنگار اقتصادی بودم و تجربه حادثه نویسی ام کمتر از دیگران بود.وقتی به بیمارستان سینا رسیدم و به بخشی که دکتر نصیرپور مسئول آن بود رفتم، ناگهان محمد بلوری، حادثه نویس کیهان را هم آنجا دیدم. پرسیدم چه کسی به تو خبر داده،
گفت که خانمی ناشناس به بخش حوادث کیهان تلفن کرده و خبررا داده است. بیمارستان سینا که قبلاً مریضخانه دولتی تهران بود، یک بیمارستان آموزشی دانشگاهی بود ولی یک بخش سوانح بسیار بزرگ هم داشت.پس از انتظار طولانی و گرفتن مجوز از پروفسور عدل، رئیس بخش های جراحی آن بیمارستان،
به دیدار آن زن (بیمار) رفتیم؛ زن گفت: به شرطی که نام و عکسی از او چاپ نشود حاضر است ماجرا را بگوید. یک دستیار جراح (دانشجوی دوره تخصص جراحی) قبلاً به ما گفته بود که عمل جراحی روی قسمت پایینی استخوان پلویک (لگن خاصره) صورت گرفته که مادرزادی بوده ولی هنوز بیمار برای باروری با مشکلاتی روبه رو است.
بیمار، زن زیبای 25 ساله ای بود که داستانش را این طور برای ما تعریف کرد: «من متولد یک روستا در غرب کشور هستم. دوقلو به دنیا آمدم. برادر دوقلوی من در پنج ماهگی درگذشت. ما بعدها از روستا به شهر نقل مکان کردیم و من به مدرسه رفتم و تا کلاس هشتم درس خواندم. اما یک مزاحمت خیابانی سبب شد
که پدرم مانع ادامه تحصیل من شود. 17 ساله بودم که خواستگار برایم آمد و به عقد ش درآمدم. نمی دانستم که نقص جسمانی دارم. تصور می کردم که فیزیک جسمانی همه مانند من است ولی بعد از عروسی متوجه این نقص شدم و داستان زندگی من از همان موقع شروع شد.
همسرم به من علاقه داشت. سال ها همسایه ما بود و برای درمانم تلاش زیادی کرد. وقتی به دکترمراجعه کردم گفت که عمل جراحی لازم است و چنین عملی فقط در تهران انجام می شود.وقتی به تهران آمدیم گفتند این عمل 3، 4 هزار تومان هزینه دارد [به پول آن روز که دریافتی ماهانه یک معلم تازه کار 150 تومان بود،
این رقم خیلی سنگین می شد] که شوهرم و خانواده ما نمی توانستند آن را تأمین کنند. به همین خاطر به شهر خودمان بازگشتیم. شوهرم حاضر به جدایی نبود به همین خاطر ما 4 سال با همان شرایط کنار هم زندگی کردیم. در همین سال ها، پدر و مادرم فوت شدند. یک روز عمه ام به من خبرداد که شناسنامه برادر دوقلویم باطل نشده،
به همین خاطرخواست که از شوهرم طلاق بگیرم، موهای سرم را کوتاه کنم، لباس مردانه بپوشم و در تهران به اسم برادرم کار کنم و فکر ازدواج را هم از سرم بیرون کنم.به نظرم طرح خوبی بود. بنابراین با کشمکش بسیار و تهدید به خودکشی از شوهرم طلاق گرفتم و به تهران آمدم.
بعد هم با لباس مردانه در یک رستوران آشپز شدم. هیچ کس شک نمی کرد که مرد نیستم، حتی صاحبخانه ام برای اینکه با دخترش ازدواج کنم خیلی علاقه نشان داد.سه سال و چند ماه به این صورت گذشت و من راضی بودم و شناسنامه برادرم را هم دادم با عکس خودم عکسدار کردند.
اما مشکلات من 9 ماه پیش آغاز شد. نمی دانم که چه کسی به دژبان کلانتری محل خبر داده بود که در رستوران ما، یک سرباز فراری کار می کند. یک شب چند دژبان به رستوران آمدند و شناسنامه و اوراق معافیت و خاتمه خدمت همه کارکنان را خواستند. من معافیت وپایان خدمت نداشتم.
بنابراین مرا با خود بردند و روز بعد به اداره نظام وظیفه تحویلم دادند. در آنجا حقیقت را گفتم ولی باور نکردند و مرا به بهداری ارتش فرستادند که تأیید شد که زن هستم. با وجود این بازهم رهایم نکردند و مرا با پرونده و به اتهام استفاده از شناسنامه فرد دیگری به دادسرای تهران فرستادند. بازپرس وقتی حقیقت را شنید مرا به قید ضمانت خودم آزاد کرد تا تصمیم بگیرد.
من دوباره لباس زنانه پوشیدم و در چندماه گذشته هر چند هفته یک کار داشتم؛ از کار در یک قنادی تا پرستاری از یک پیرمرد زن مرده. این پیرمرد که 71 ساله است وقتی داستان زندگی مرا شنید حاضر شد که هزینه جراحی را بدهد، به این شرط که با او ازدواج کنم. پاسخ به پیشنهاد او را به امروز و فردا موکول کردم
که بازپرس با ارسال نامه ای احضارم کرد. نسبت به من دلسوزی کرد و من پیشنهاد پیرمرد را برایش گفتم، گفت که لازم به پول دادن نیست، بیمارستان های دولتی رایگان عمل می کنند و چون مورد نادری است بیمارستان های دانشگاهی برای تجربه کارآموزان حاضرند حتی پولی هم بدهند.
به همین خاطر مرا به بیمارستان سینا معرفی کرد و از دادستان خواست که چون سوء نیت و قصد جرم نداشتم و… موافقت کند که برایم قرار منع تعقیب صادر شود. در همین رفت و آمد به دادسرا تا صدور قرار منع تعقیب، با مردی آشنا شدم که قول داده پس از عمل جراحی با من ازدواج کند
و در طول عمل جراحی هم پشت در اتاق عمل نشسته بود و هر روز دو بار به دیدن من می آید. می گویند که شغل مهمی دارد اما من نمی دانم که چه کاره است!به روزنامه بازگشتم و خبر ماجرا را به همین صورت نوشتم و انتظار داشتم که به صفحه اول برود که روز بعد دیدم در 12 سطر و به صورت خبر یک عمل جراحی درج شده است.
علت را پرسیدم و متوجه شدم که همان خواستگار دختر که از موضوع مصاحبه آگاه شده بود از مدیران دو روزنامه [کیهان و اطلاعات] خواسته بود که به خاطر رعایت شرایط بیمار و خانواده اش، خبر را در چارچوب یک عمل جراحی نادر و بی نظیر خلاصه کنیم و آن را به صورت یک گزارش کوتاه علمی به چاپ برسانیم.
آن روز گذشت اما رفتن به بیمارستان سینا و پی بردن به اهمیت چنان منبعی سبب شد که دست به کار شوم و کاری کنم که خبرنگار کیهان را سال های سال به بیمارستان سینا راه ندهند و آن بیمارستان پرخبر حوزه اختصاصی من باشد. همین رقابت های خبری بود که روزنامه های وقت را ارتقا و اعتلا می داد.
مطالب مرتبط :