جدیدترین اخبار جشن تولد ستاره های مشهور دنیا
جدیدترین اخبار جشن تولد ستاره های مشهور دنیا
ستاره هایی که این هفته سالروز به دنیا آمدنشان بوده است را در این مطلب می خوانید. این بازیگران هنگام تولد نمی دانستند که روزی همه دنیا آن ها خواهند شناخت.
آلساندرو دل‌پیرو 42 ساله شد
آلساندرو دل‌پیرو (Alessandro Del Piero) با نام مستعار الکس و زاده 9 نوامبر 1974، فوتبالیست حرفه ای سابق ایتالیایی است که عمدتاً در پست فوروارد بازی می کرد. ستاره برزیلی رونالدینهو از وی به عنوان الگوی خود نام برده است. او همچنین توسط آرای جشن طلایی یوفا به عنوان بهترین بازیکن اروپایی در ۵۰ سال گذشته انتخاب شد.
الکس در سال ۲۰۰۰ به عنوان پر درآمدترین فوتبالیست دنیا شناخته شد. جدا از سه جایزه مردانگی که در ایتالیا به الکس تعلق گرفته، او برنده جایزه پای طلایی هم شده که به بازیکنانی تعلق می‌گیرد که از لحاظ اخلاقی و تکنیکی بهترین باشند.
دل پیرو معمولاً به عنوان مهاجم کمکی بازی می‌کرد، ولی گاهی هم در پست تره‌کوارتیستا یعنی بازیکن خلاق پشت دو مهاجم مورد استفاده قرار می گرفت. با اینکه او قامت کوتاهی دارد، ولی بسیار خلاق بوده و پاس گلهای زیادی داده است و گلهای فراوانی نیز به ثمر رسانده است.
او در ضمن بهترین ضربه آزاد زن دنیا است که لقب شاه ضربات ایستگاهی نیز به او داده شده است که حتی دیوید بکهام مرد لحظه‌ها می‌گوید هنوز نتوانستم مانند دل‌پیرو ضربه ایستگاهی بزنم. هواداران یووه به نقطه‌ای از زمین بازی لقب محوطه دل‌پیرو داده‌اند که در واقع جایی در سمت چپ محوطه حریف است که الکس همواره گلهای زیادی را از آن منطقه به ثمر رسانده است.
الکس بهترین گلزن تاریخ یووه است. ضمناً او به همراه روبرتو باجو در مکان چهارم بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی ایتالیا قرار دارد. مارادونا درباره او گفته است: «گاهی احساس می‌کنم سن دل‌پیرو هیچگاه بالا نمی رود.» همچنین به دل‌پیرو لقب پسر طلایی فوتبال ایتالیا را هم داده بودند.
در اکتبر سال ۲۰۱۵، پس از طی یک سال بدون باشگاه، دل‌پیرو رسماً بازنشستگی خود را از فوتبال حرفه‌ای اعلام کرد. او همچنین اعلام کرد که به دنبال مربیگری حرفه‌ای فوتبال خواهد رفت. وقتی که مشعل المپیک برای رقابت‌های المپیک زمستانی ۲۰۰۶ از تورین گذشت، الکس یکی از حمل کنندگان مشعل بود.
به گزارش پارس ناز دل‌پیرو غیر از فوتبال به ورزش‌های دیگری هم علاقه دارد و این سبب شده تا دوستانی از سایر رشته‌های ورزشی داشته باشد. استیو نش ستاره مشهور بسکتبال و ادی مرکس اسطوره دوچرخه‌سواری اعلام کرده‌اند که هوادار دل‌پیرو هستند. علاوه بر ورزش، الکس علاقه زیادی نیز به موسیقی دارد.
اندکی بعد از قهرمانی ایتالیا در جام جهانی، دل‌پیرو به همراه مارکو ماتراتزی در اجرایی از رولینگ استون در شهر میلان شرکت کرد. دل‌پیرو به همراه تیه‌ری آنری و رونالدینهو یکی از سه فوتبالیست روی جلد بازی ویدئوی فیفا ۲۰۰۴ بود.
دل‌پیرو در سال 2005 با سونیا آموروسو ازدواج کرد و آنها سه فرزند به نام های توبیاس متولد 2007، دوروتیا متولد 2009 و ساشا متولد 2010 دارند. وی در سال 2012 در پروژه ای با عنوان «رویا را نجات بده» (در مبارزه با فساد در ورزش) شرکت کرد و در «سمپوزیوم یکپارچگی ورزش» در سوربن در این باره سخنرانی کرد.
دل‌پیرو از چندین خیریه و سازمان نیکوکاری حمایت کرده است. در سال 1998 با به مزایده گذاشتن پیراهن یووه اش، مبلغ 5.2 میلیون لیر به بنیاد کودکان رها شده و قربانیان ایدز اهدا کرد. در سال 2001 نیز او سفیر کمپین «یک گل برای پژوهش» بود که در مورد سرطان تحقیق و پژوهش می کرد که به همین دلیل از رئیس جمهور ایتالیا، جایزه «باور به پژوهش» دریافت نمود.
دل‌پیرو تابحال در آگهی های تبلیغاتی برندهای متعددی حضور داشته و همچنین با سازندگان تجهیزات ورزشی آدیداس، اولیوتو واتر، فیات، سوزوکی، پپسی، بلیس، سپو، والت دیزنی و آپر دِک قرارداد داشته است. دارایی خالص آلساندرو دل‌پیرو 25 میلیون دلار برآورد شده است.
انیو موریکونه 88 ساله شد
اِنیو موریکونه (Ennio Morricone) زاده 10 نوامبر 1928، آهنگساز، تنظیم کننده و رهبر ارکستر ایتالیایی است که طی پنج دهه برای بیش از 500 اثر سینمایی و تلویزیونی موسیقی و همچنین بیش از 100 اثر کلاسیک نوشته است و با کارگردانان بسیاری چون سرجو لئونه، برناردو برتولوچی، رومن پولانسکی،
فرانکو زفیرلی، الیور استون، کوئنتین تارانتینو، جوزپه تورناتوره و پیر پائولو پازولینی همکاری داشته است. آثار او در حدود ۳۰ پارتیتور برای فیلم‌هایی با گونه وسترن را شامل می شود که «یک مشت دلار» (۱۹۶۴)، «به خاطر چند دلار بیشتر» (۱۹۶۵)، «خوب، بد، زشت» (۱۹۶۶)، و «روزی روزگاری در غرب»
(۱۹۶۸) از آن جمله اند. موسیقی های «روزی روزگاری در آمریکا» (۱۹۸۴)، «مأموریت» (۱۹۸۶)، «تسخیرناپذیران» (۱۹۸۷)، «سینما پارادیزو» (۱۹۸۸)، «هملت» (۱۹۹۰)، «باگزی» (۱۹۹۱)، «افسانه ۱۹۰۰» (۱۹۹۸)، «مالنا» (۲۰۰۰)، «هشت نفرت‌انگیز» (۲۰۱۵)، و «مکاتبه» (۲۰۱۶) از آثار دیگر او هستند.
انیو موریکونه از سوی دولت‌های ایتالیا، فرانسه و مقدونیه نشان افتخار دریافت کرده است. در سال ۲۰۰۷ آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا یک عمر فعالیت هنری وی را “مشارکتی درخشان و چند وجهی در هنر موسیقی فیلم” تلقی نمود و اسکار افتخاری آکادمی را به او اهدا کرد.
وی که طی سال‌های ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۵ میلادی نامزد دریافت شش جایزه اسکار در بخش بهترین موسیقی فیلم بود در سال ۲۰۱۵ موفق به دریافت این جایزه برای موسیقی فیلم «هشت نفرت‌انگیز» در بخش رقابتی گردید.
موریکونه را شاید بتوان پرکارترین آهنگساز فیلم در جهان دانست. روزنامه گاردین در فوریه سال ۲۰۰۱ با انتشار مقاله‌ای وی را «موتزارت سینما» لقب داد. از میان آثار او که بالغ بر ۶۰ میلیون نسخه از آن در جهان به فروش رفته است، «روزی روزگاری در غرب» با فروش تقریبی ۱۰ میلیون نسخه از پر فروش ترین موسیقی های اینسترومنتال فیلم در تاریخ سینما به شمار می آید.
موریکونه تمام عمرش را در ایتالیا زندگی کرده و هرگز تمایلی به زندگی در هالیوود نداشته ست. او به زبان انگلیسی تسلطی ندارد و تمام مصاحبه هایش را به زبان مادری اش یعنی ایتالیایی انجام می دهد. وی در اکتبر 1956 با ماریا تراویا ازدواج کرد که در سال 1950 با او آشنا شده بود.
تراویا ترانه های آثار شوهرش را نوشته است. این زوج سه پسر و یک دختر به نام های مارکو متولد 1957، آلساندرا متولد 1961، آندرئا متولد 1964 و جووانی متولد 1966 دارند که آندرئا یا اندرو رهبر ارکستر و آهنگساز فیلم است و جووانی در نیویورک سیتی به فیلمسازی مشغول است. دارایی خالص انیو موریکونه 20 میلیون دلار برآورد شده است.
دمی مور 54 ساله شد
دِمی جین گاینس یا دمی مور (Demi Moore) متولد 11 نوامبر 1962، بازیگر، فیلمساز، مدل و ترانه سرای سابق آمریکایی است. او در 16 سالگی از دبیرستان ترک تحصیل کرد تا بازیگری را دنبال کند. بعد از سریال «بیمارستان عمومی» و دست یافتن به کمی شهرت با کارش در «تقصیر ریو است» (1984)
و «آتش سنت المو» (1985)، اولین فیلمی که هم موفقیت تجاری داشت و هم تحسین منتقدین را برای دمی به همراه آوردف فیلم «درباره دیشب» (1986) بود که باعث شد دمی تبدیل به ستاره هالیوودی شود.
در سال 1990 مو در فیلم «روح» بازی کرد که پر فروش ترین فیلم سینمایی آن سال شد و برای بازی در آن نامزدی گلدن گلوب نصیبش شد. در اوایل دهه نود زنجیره ای از موفقیت های پیاپی گیشه در فیلم هایی دمی مور بود که از آن جمله می توان به «چند مرد خوب» (1992)، «پیشنهاد بی‌شرمانه» (1993)
و «افشاگری» (1994) اشاره نمود. در سال 1996، مور با دریافت دستمزد 12.5 میلیون دلاری برای فیلم «رقص برهنه» که این دستمزد تا آن زمان در تاریخ سینما بی سابقه بود، گرانترین بازیگر زن هالیوودی شد، هر چند که این فیلم پرخرج، بسیار مأیوس کننده از آب درآمد.
نقش بعدی او در فیلم «جی. آی. جین» (1997) بود که برای این فیلم دمی سرش را تراشید و مدتی طولانی بعد از آن فیلمی بازی نکرد و این تأثیر منفی قابل توجهی روی حرفه اش داشت، هر چند که در این سالها او همچنان کانون توجه رسانه ها بود. جدیدترین فیلم های عبارتند از: Wild Oats (2016)، Rock That Body (2017)، «نابینا» (2017) و «با عشق سونیا» (2017).
دمی مور در فوریه 1980 و در سن 17 سالگی با فردی مور (خواننده) ازدواج کرد که 12 سال از او بزرگتر بود. در مدت زندگی مشترک با فردی مور، دمی از نام خانوادگی او به عنوان نام صحنه خودش استفاده کرد و وقتی در سال 1985 از او جدا شد، این نام را نگه داشت. پس از آن، او با امیلیو استیوز (بازیگر) نامزد کرد
و قرار بود در سال 1986 ازدواج کنند که در نهایت منصرف شدند. در نوامبر 1987 مور با بروس ویلیس ازدواج کرد و آنها سه دختر به نام های رومر متولد 1988، اسکات متولد 1991 و تالولا متولد 1994 دارند. در ژوئن 1998 این دو درخواست طلاق دادند و در سال 2000 رسماً از هم جدا شدند. دمی بین سال های 1999 تا 2002 با مربی هنرهای رزمی، اولیور ویتکام رابطه داشت.
در سال 2003 او با اشتون کوچر آشنا شد که 15 سال از او جوانتر بود. آنها در سپتامبر 2005 ازدواج کردند و 150 دوست صمیمی و اعضای خانواده شان از جمله بروس ویلیس در این مراسم شرکت کردند. در نوامبر 2011، پس از ماه ها حدس و گمان از سوی رسانه ها درباره وضعیت زندگی مشترک شان، مور اعلام کرد که تصمیم گرفته از کوچر طلاق بگیرد ولی در دسامبر 2012 بود که کوچر درخواست طلاق داد
و دلیلش را ناسازگاری آشتی ناپذیر عنوان کرد. طلاق آنها در سال 2013 نهایی شد. دارایی خالص دمی مور 150 میلیون دلار برآورد شده است.
لئوناردو دی کاپریو 42 ساله شد
لئوناردو ویلهلم دیکاپریو (Leonardo DiCaprio) زاده 11 نوامبر 1974، بازیگر و تهیه کننده آمریکایی است. اوایل دهه نود بود که دی کاپریو حرفه اش را حضور در آگهی های بازرگانی تلویزیونی آغاز کرد و پس از آن در سریال های تلویزیونی مختلفی مانند «سانتا باربارا» و سیتکام «دردهای فزاینده» بازی کرد.
در سال 1993 بازی در فیلم های سینمایی را با درخشیدن در فیلم «مخلوقات 3» (1991) آغاز کرد و سپس در فیلم اقتباسی «زندگی این پسر» (1993) دیده شد و بازی او در نقش اصلی فیلم های «خاطرات بسکتبال» (1995) و «رومئو + ژولیت» (1996) تحسین شد. با فیلم سینمایی درام رمانتیک «تایتانیک» (1997) ساخته جیمز کامرون بود
که شهرت بین المللی نصیب دیکاپریو شد و این فیلم پرفروش ترین فیلم سینمایی تاریخ تا آن زمان و دومین فیلم سینمایی پرفروش تاریخ تا این لحظه شد.
از سال 2000 تابحال دیکاپریو به خاطر نقش آفرینی در ژانرهای مختلفی از فیلم ها مورد تحسین منتقدین قرار گرفته است که از آن میان می توان به «مردی با نقاب آهنین» (1998)، درام جنایی و زندگی نامه ای «اگه می تونی منو بگیر» (2002) و درام تاریخی حماسی «دار و دسته نیویورکی» (2002) اشاره کرد
که شروع همکاری های گسترده او با مارتین اسکورسیزی کارگردان بود. بازی او در فیلم مهیج جنگی سیاسی «الماس خونین» (2006)، درام جنایی نئو نوآر «رفتگان» (2006)، فیلم مهیج جاسوسی «یک مشت دروغ» (2008)، درام «جاده انقلابی» (2008)، فیلم مهیج روانشناسانه (جزیره شاتر» (2010)،
فیلم مهیج علمی-تخیلی «تلقین» (2010)، فیلم زندگی نامه ای «جی. ادگار» (2011)، فیلم وسترن «جنگوی زنجیر گسسته» (2012) و درام «گتسبی بزرگ» (2013) تحسین منتقدین را برانگیخت.
بازی دیکاپریو در نقش هاوارد هیوز در فیلم «هوانورد» (2004) و هیو گلس در فیلم «بازگشته» (2015) باعث شد که وی جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد در درام سینمایی و همچنین بازی اش در نقش جوردن بلفورت در فیلم سینمایی «گرگ وال استریت» (2013) باعث شد که جایزه بهترین بازیگر مرد در موزیکال یا کمدی سینمایی را از آن خود کند. وی همچنین اولین جایزه بفتای خود را برای فیلم «بازگشته» گرفت.
لئوناردو تابحال شش بار نامزد جایزه اسکار شده که پنج تای آنها برای بهترین بازی و یکی برای بهترین تهیه کنندگی بود است. وی در سال 2016 جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای بازی در فیلم «بازگشته» بدست آورد. آخرین فیلم او مستند «پیش از سیل» (2016) درباره تغییرات آب و هوایی بود
که جایزه بهترین مستند را از جوایز فیلم هالیوود دریافت کرد. دی کاپریو موسس کمپانی تولید فیلم خودش است که Appian Way Productions نام دارد و تابحال چندین فیلم را تهیه و تولید کرده است.
زندگی شخصی لیو دیکاپریو بطور وسیعی در رسانه ها دنبال می شود و تحت پوشش خبری جهانی قرار دارد. در میان افرادی که دیکاپریو تابحال با آنها رابطه داشته می توان به بیژو فیلیپس در اواخر دهه نود، کریستن زانگ (مدل) و اما میلر (مدل و شخصیت اجتماعی بریتانیایی) اشاره کرد.
در سال 2000 او با جیزل باندچن، سوپرمدل برزیلی (پردرآمدترین سوپرمدل دنیا) آشنا شد که تا سال 2005 با او بود. بین سال های 2005 تا 2011 نیز با بار رافائلی، مدل اسرائیلی دوست بود. وی همچنین با بلیک لایولی (بازیگر آمریکایی)، تونی گارن (سوپرمدل آلمانی ویکتوریاز سیکرت)، اِرین هثرتون (سوپرمدل آمریکایی ویکتوریاز سیکرت)، امبر والتا (سوپرمدل و بازیگر آمریکایی)، هلنا کریستنسن (مدل دانمارکی)،
کلیر دینز (بازیگر آمریکایی)، نائومی کمپل (سوپرمدل آمریکایی)، ریحانا (خواننده آمریکایی)، ایوا هرزیگووا (مدل چک) و عده ای دیگر رابطه کوتاه مدتی داشته است. در حال حاضر وی با نینا اگدل، مدل دانمارکی، است.
وی در نیویورک و لوس آنجلس خانه دارد و در سال 2009 جزیره ای در کشور بلیز خریداری کرد که قصد دارد در آن گردشگاهی که دوستدار طبیعت باشد بسازد. در سال 2014 وی منزلی در پالم اسپرینگز کالیفرنیا خرید که معماری آن را دونالد وکسلر انجام داده است. در سال 2005، صورت دیکاپریو به شدت آسیب دید،
زیرا آرتا ویلسون (مدل) در یک پارتی هالیوودی با بطری شکسته به سرش ضربه زد. این مدل در سال 2010 مجرم شناخته شده و به دو سال زندان محکوم شد.دیکاپریو فعالیت های وسیعی برای منابع طبیعی به خصوص در حفظ و نگهداری گوریل ها انجام می دهد و نیز تقبل بخشی از کمک های بیمارستان لس آنجلس که مخصوص کودکان سرطانی است را به عهده دارد.
وی در سپتامبر ۲۰۱۴ به سمت سفیر صلح سازمان ملل متحد و نماینده این سازمان در امور تغییرات جوی برگزیده شد. وی از سال ۱۹۹۸ تاکنون همواره برای حفظ محیط زیست تلاش کرده است و در بنیادی که با نام او راه اندازی شده، فعالیت می کند. در اکتبر ۲۰۱۴ برای ایجاد و گسترش مناطق حفاظت شده دریایی و همچنین متوقف کردن صید غیرقانونی در دریاها و پنج اقیانوس زمین،
۲ میلیون دلار کمک کرد، مجموع کمک های مالی وی در این زمینه به بیش از ۳ میلیون دلار می رسد.دیکاپریو در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۶ در واتیکان با پاپ فرانسیس، رهبر مسیحیان جهان، به طور خصوصی دیدار کرد. این دو نفر در مورد نگرانی ها در زمینه محیط زیست سخن گفتند و لئوناردو از طرف مؤسسه خیریه اش چکی را به پاپ اهدا کرد.
او همچنین کتاب آثار هیرونیموس بوش، نقاش قرن پانزدهم میلادی را به پاپ هدیه داد. در عوض پاپ هم نسخه ای با جلد چرمی از لوداتو سی، بخشنامه‌ای که در خصوص محیط زیست نوشته، و کتاب پیشینش «لذت تعالیم مسیح» را به لئوناردو دیکاپریو تقدیم کرد.
فعالیت های وی منتقدانی نیز دارد که او را به دورویی و ریاکاری متهم کرده اند و ادعا کرده اند که دیکاپریو از حفظ محیط زیست و گرمایش زمین سخن می گوید، در حالی که خود در قایق های تفریحی عظیم پارتی می گیرد و با جت های شخصی اش مسافرت می کند که مصرف سوخت بالایی داشته و برای محیط زیست مضر هستند. دارایی خالص لئوناردو دیکاپریو 217 میلیون دلار برآورد شده است.
اِستَنلی توچی 56 ساله شد
استنلی توچی (Stanley Tucci) زاده 11 نوامبر 1960، بازیگر، نویسنده، تهیه کننده و کارگردان آمریکایی است. توچی یک بار نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد در نقش مکمل برای بازی در فیلم «استخوان های دوست داشتنی» (2009) شده است. وی دو بار جایزه امی را برای بازی در فیلم تلویزیونی «وینچل» و سریال «مانک» برده است.
وی نامزد جایزه گرمی برای بهترین آلبوم کلامی برای کودکان برای The One and Only Shrek! نیز شده است.
توچی در نیویورک به دنیا آمد و نزدیک به کاتونا بزرگ شد. پدر و مادرش هر دو ایتالیایی تبار هستند. وی بازیگری را با نمایشنامه ای در برادوی به نام «ملکه و شورشیان» آغاز کرد که اولین بار در سپتامبر 1982 به نمایش درآمد. اولین فیلم سینمایی او فیلم «شرف خانواده پریتزی» (1985) بود.
توچی بیشتر با فیلم های سینمایی «پلیکان بریف» (1993)، «بتهوون» (1992)، «بوسه مرگ» (1995)، «جاده ای به سوی تباهی» (2002) و «شب بزرگ» (1996) و همچنین سریال «قتل یک» شناخته می شود. فیلم «شب بزرگ» که او در آن بازی کرده بود و خواهر و مادرش نیز در آن حضور داشتند، در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمد و برایش جایزه ایندیپندنت اسپریت برای بهترین فیلمنامه اول را به همراه آورد.
او در فیلم های دیگری مانند «کاپیتان آمریکا: اولین انتقامجو» (2011)، «شیطان پرادا می پوشد» (2006)، «جولی و جولیا» (2009)، فیلم «عطش مبارزه» و دنباله های آن «عطش مبارزه: اشتعال»، «عطش مبارزه: مرغ مقلد – بخش اول» و «عطش مبارزه: مرغ مقلد – بخش دوم» نیز نقش آفرینی کرده است.
همسر اول توچی، کاترین توچی، در سال 2009 از سرطان سینه درگذشت. آنها در سال 1995 ازدواج کرده بودند و سه فرزند داشتند که دو تای آنها فرزندان کاترین از ازدواج قبلی اش بودند. در سال 2011 توچی با فلیسیتی بلانت، خواهر بزرگتر امیلی بلانت، نامزد کرد که در تابستان 2012 ازدواج کردند.
پس از نقل مکان از نیویورک به لندن، در سال 2014 آنها اعلام کردند که منتظر تولد فرزندشان هستند و در ژانویه 2015 بلانت فرزند پسری به دنیا آورد که نامش را ماتئو الیور گذاشتند.در سپتامبر 2016، توچی همراه با بازیگران دیگری مانند کیت بلانشت، چیوتل اجیوفور، پیتر کاپالدی، داگلاس بوث، نیل گیمن،
کیرا نایتلی، جولیت استیونسون، کیت هرینگتون و جسی آیزنبرگ در ویدئویی شرکت کردند که آژانس پناهندگان UNHCR سازمان ملل برای کمک به افزایش آگاهی درباره بحران جهانی پناهندگان ساخته بود.
این بازیگران در این ویدئو شعری می خوانند که جنیفر تاکسویگ نوشته و ملهم از حوادث اولیه ای است که برای پناهندگان رخ داده است. این ویدئو درخواست گسترش پناهندگی برای بیشتر کردن سرپناه، رشد فرصت های شغلی و آموزشی برای پناهندگان نموده است. دارایی خالص استنلی توچی 18.5 میلیون دلار برآورد شده است.