همفری بوگارت مرد با ابهت سینمای جهان
همفری بوگارت مرد با ابهت سینمای جهان
را با اخلاق و ژست های کاملا مردانه در فیلم ها به یاد داریم که اوج آن را در فیلم کازابلانکا به نمایش گذاشته است. سینما، هنری است جذاب که هر بیننده ای را به خود جذب می کند. کسانی که به تماشای فیلم ها می نشینند، جذب عناصر مختلفی می شوند که هر کدام چشم نوازند،
اما بی شک مهم ترین عنصری که نظر مخاطبان را به خود جلب می کند بازی بازیگران است، هنرمندانی که با هنر نمایی خود تماشاگران را به وجد آورده و باعث موفقیت و رونق فیلم ها می شوند.
اکثر تماشاچیان حرفه ای و غیرحرفه ای سینما، فیلم ها را با هنرپیشه ها می شناسند. برای آنان بازی بازیگران بیشتر از داستان و دیگر عناصر دخیل در ساخت فیلم مهم و جذاب است. بازیگران آینه هایی هستند که تماشاگران خود و زندگی شان را در آن به تماشا می نشینند. بسیاری از عاشقان سینه چاک سینما،
نام بسیاری از کارگردانان را در خاطر ندارند، اما اسم بازیگران در لوح ضمیرشان نقش بسته. بازیگران توانا می دانند چگونه بازی کنند تا مخاطبان با آنان همذات پنداری کنند. بازیگرانی که این توانایی را دارند، هرگز از ذهن مردم و تاریخ سینما نام شان محو نخواهد شد.
همفری بوگارت اسطوره بازیگری یکی از همین بازیگران توانا و جذاب بود که تماشاچیان به عشق دیدن بازی او روی پرده به سینماها هجوم می بردند. بسیاری از بازیگران یا نوع بازی آنان را می توان با یکدیگر مقایسه کرد، اما همفری بوگارت تافته ای جدا بافته در جمع هنرپیشه ها بود، هنرمندی مغرور، محبوب و جذاب که با چهره مردانه اش روی پرده چشم و ذهن مردم کولاک می کرد.
همفری بوگارت از معدود بازیگرانی بود و هست که مخاطبان بازی او در نقش منفی و مثبت را دوست داشته و دارند. برای تماشاگران بازی بوگارت مهم بود، نه نقشی که ایفا می کند. او یکی از قهرمانان بنام سینمای کلاسیک بود که مردم بر قدرت قهرمانی اش مهر تایید زده اند. حدود ۶۰ سال از مرگ این اسطوره
سینما می گذرد، اما همچنان مردم نام او را به خاطر دارند و با دیدن فیلم هایش هیجان زده می شوند. هر بازیگری برای موفق شدن باید چهره و بازی اش را برای مخاطبان جا بیندازد، اگر توان این کار را نداشته باشد، یا باید از این حرفه کناره گیری کند و یا به بازی در نقش هایی کم اهمیت دل خوش کند.
فیلم خاطره انگیز و ماندگار «کازابلانکا» ساخته ارزشمند مایکل کورتیز که همواره به عنوان یکی از فیلم های شاخص سینما مطرح بوده و هست، مطمئنا بدون بازی همفری بوگارت، هرگز به این موفقیت دست پیدا نمی کرد. مایکل کورتیز کارگردانی کار کشته بود، برای همین می دانست که این قصه جذاب
را فقط می توان با هنرنمایی بوگارت روی پرده برد تا ماندگار شود که همین گونه نیز شد. هر چند نباید از بازی زیبای اینگرید برگمن، بازیگر افسانه ای و جذاب سینما چشم پوشی کرد. بازی زیبای این دو بازیگر توانا در کنار هم «کازابلانکا» را به فیلمی خاطره انگیز تبدیل کرد که با گذشت سال ها، هنوز جذابیت خود را حفظ کرده است. همفری بوگارت در نقش گانگسترهای افسانه ای نیز به خوبی ایفای نقش کرده.
بوگارت با کارگردانان بزرگ سینمایی همکاری داشته،کارگردانانی که هر کدام در تاریخ سینما نامی ماندگار هستند از جمله: مایکل کورتیز، جان هیوستون، هاوارد هاکس، ریچارد بروکس، بیلی وایلدر، جوزف منکیه ویچ، ادوارد دیمیتریک، ویلیام وایلر، دلمر دیویس، آرچی مایو، زولتان کوردا و مارک رابسون.
هر کدام از این کارگردانان با هنرنمایی همفری بوگارت فیلم های ماندگاری را ساخته و روی پرده فرستاده اند، فیلم هایی که هیچ گاه کهنه نشده و نمی شوند.فیلم هایی که همفری بوگارت در آنها بازی کرده هر کدام ویژگی خاص خود را دارند. اسطوره بازیگری سینما در هر نقشی که ظاهر شد آن را ماندگار کرد،
از فیلم «شاهین مالت» که یک کارگاه خصوصی بود گرفته تا «ساعات ناامیدی» که در نقش یک زندان فراری بازی می کرد. همفری بوگارت تنها بازیگری است که هیچ هنرپیشه ای نتوانست جای خالی او را پر کند، حتی برای لحظه ای.
این نشان دهنده قدرت بازیگری وی و جذابیت ذاتی اوست. بسیاری از بازیگران غبطه جذابیت و توانایی او را می خوردند و می خورند. از همفری بوگارت هر چه نوشته شود باز هم کم است، زیرا نمی توان با نوشته های مختلف او را آن گونه که بود معرفی کرد، بوگارت را باید روی پرده دید و شناخت.
مردم وی را دوست داشته و دارند، مهم این است. همفری بوگارت ستاره ای است که همچنان در آسمان سینمای جهان چشمک می زند.
زندگی نامه
همفری دیفارست بوگارت با نام مستعار بوگی هنرپیشه و تهیه‌کننده آمریکایی ۲۵ دسامبر ۱۸۹۹ در شهر نیویورک متولد شد. او فرزند ارشد دکتر بلمونت دی فارست بوگارت بود.پدر او جراح قلب و مادرش تصویرساز مجله و طراح و تصویرگر آگهی‌های تجاری و یکی از طرفداران افراطی برای حق رای زنان بود.
بوگارت دوران کودکی خود را در نیویورک و در مدرسه ترینیتی سپری کرد و برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به آکادمی فیلیپس در آندورا رفت، اما پس از مدتی از آنجا اخراج شد و به ارتش پیوست. بوگارت در طول خدمت هیچ‌گاه در نبردی شرکت نداشت. او بر اثر حمله نهنگ دچار جراحت شد و همین امر موجب ایجاد اختلال در راه رفتن و حرف زدن او شد.
از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۲ در کمپانی نمایش یکی از بستگانش (ویلیام برادی) به نام استودیوی فیلم برادی به عنوان مدیر صحنه فعالیت داشت. ۱۹۳۰ با کمپانی فاکس قراردادی بسته و برای اولین بار در فیلم کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای «آن‌طوری‌های برادوی» با روس اتینگ و جان بلاندل همبازی شد.
قرارداد او با فاکس تنها دو سال ادامه داشت و از آن پس تا ۵ سال در فیلم‌های نازلی ظاهر شد. تا اینکه در سال ۱۹۳۶ با فیلم جنگل سنگی خود را تثبیت کرد و این مقدمه همکاری نسبتاً طولانی مدت و موفقیت‌آمیز او و کمپانی برادران وارنر شد.
از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۰ در ۲۸ فیلم ظاهر شد که اکثر آنها گانگستری و تنها ۲ مورد در ژانر وسترن بود. حضور در فیلم‌های شاهین مالت در نقش سام اسپید به کارگردانی جان هیوستون و کازابلانکا از مایکل کورتیز از جمله چشمگیرترین نقش آفرینی‌های بوگارت محسوب می‌شود.
بوگارت سال ۱۹۵۱ برای بازی در ملکه آفریقایی برنده جایزه اسکار و در سال‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۵۴ برای فیلم‌های کازابلانکا و شورش کشتی کین نامزد کسب این جایزه شد.
بوگارت در اکثر فیلم‌هایش در نقش مردانی خوش‌پوش و در عین حال دلیر و باهوش ظاهر شد . همین امر در جذاب‌تر شدن شخصیت او تأثیرگذار بود. او در مدت حیات خود و از سال ۱۹۲۷ چهار بار ازدواج کرد که سه بار آن به طلاق انجامید. هلن منکن؛ مری فیلیپس و مایو متوت زنانی بودند که از او جدا شدند.
لورن باکال همسر آخر او بود که از سال ۱۹۴۵ تا دم مرگ با او همراه بود. حاصل این ازدواج نیز دو فرزند دختر و پسر بود. پسر او استفان در ۱۹۹۶ کتاب زندگینامه همفری بوگارت را به نام: بوگارت :در جستجوی پدرم به چاپ رساند.
در میانه‌های دهه ۵۰ میلادی وضعیت سلامت بوگارت رو به وخامت نهاد. او که پس از امضای قرارداد طولانی مدت با کمپانی برادران وارنر با لبخندی بر لب گفته بود: این قرارداد تا هنگامی ادامه خواهد داشت که موها و دندان‌هایش بریزد به دلیل مصرف بیش از حد سیگار به سرطان مری دچار شد.
بوگارت تا مدت‌ها از بیماری اش سخن نگفت و کم اشتهایی و کاهش وزن را نادیده گرفت. سال ۱۹۵۶ سرانجام راضی به انجام معاینات پزشکی شد که برای جلوگیری از بیماری بسیار دیر شده بود. پزشکان معالج او مری، دو غده لنفاوی و یک دنده او را خارج کردند و تحت شیمی درمانی قرار دادند.
درحالی که بیماری به همه بدن او سرایت کرده بود. در بستر بیماری او اسپنسر تریسی، فرانک سیناترا و کاترین هپبورن از عیادت کنندگان ثابت بودند. بوگارت که وزنش به حدود ۸۰ پوند تقریباً معادل ۳۶ کیلوگرم تقلیل پیدا کرده بود در حالی که به تازگی ۵۷ ساله شده بود ۱۴ ژانویه ۱۹۵۷ درگذشت.
در مصاحبه‌ای بعد از مرگ بوگارت کاترین هپبورن آخرین دیدار خود و اسپنسر تریسی با بوگارت را این گونه شرح داد: اسپنس دست روی شونه بوگی گذاشت و گفت: شب به خیر بوگی. بوگارت چشماش رو به سمت اسپنس برگردوند بوسه آرامی بر دست اسپنس زد و گفت: خداحافظ اسپنس. قلب اسپنس ایستاد. بالاخره فهمیده بود.
برخی از فیلم هایی که بوگارت در آنها نقش آفرینی کرده عبارتنداز:برادوی این گونه است – ۱۹۳۰،یک شیطان با زنان – ۱۹۳۰،زنان تمام ملل – ۱۹۳۱،جنگل اسفالت – ۱۹۳۶،بن بست – ۱۹۳۷،فرشتگان آلوده صورت – ۱۹۳۸،دهه ۲۰ پرجنب و جوش – ۱۹۳۹،شاهین مالت – ۱۹۴۱،در تمام طول شب – ۱۹۴۳،کازابلانکا – ۱۹۴۳،
داشتن و نداشتن – ۱۹۴۳،خواب بزرگ – ۱۹۴۶،گذرگاه تاریک – ۱۹۴۷،کی لارگو – ۱۹۴۸، گنج‌های سیه را مادره – ۱۹۴۸،به هر دری بزن – ۱۹۴۹،توکیو جو – ۱۹۴۹،در مکانی خلوت – ۱۹۵۰،شیروکو – ۱۹۵۱، سابرینا – ۱۹۵۴وکنتس پابرهنه – ۱۹۵۴