مراقب زگیل تناسلی زنانه باشید
مراقب زگیل تناسلی زنانه باشید
در زنان را می توان به راحتی در ناحیه واژن مشاهده کرد. این زگیل ها قابل انتقال نیز می باشند و در صورت رابطه جنسی دهانی به دهان و لب های شریک جنسی منتقل می شوند. یکی از بیماری های خطرناک زگیل تناسلی زنان است. علائم زگیل تناسلی زنان چیست؟: برجستگی های کوچک اطراف واژن. کرایوتراپی از راه های درمان زگیل تناسلی زنان است.
زگیل تناسلی چیست؟
به زائده های گوشتی کوچکی که در هر قسمتی از ناحیه تناسلی زن یا مرد ظاهر شوند زگیل تناسلی گفته می شود. عامل اصلی این بیماری همانند زگیل در سایر قسمت های بدن، ویروس پاپیلومای انسـانی (Human Papilloma Virus) است که از طریق تماس مستقیم با زگیل تناسلی و یا پوست آلوده به ویروس و اغلب از طریق رابطه جنسی منتقل می شود.
در اصل زگیل های تناسلی از شایع ترین عفونت های منتقله از طریق رابطه جنسی به شمار می روند. علائم این بیماری ممکن است بعد از چند هفته، چند ماه و یا حتی چند سال ظاهر گردد و احتمال اینکه فرد ناقل این بیماری باشد ولی علائمی در وی مشخص نشود نیز وجود دارد. این بیماری بسیار مسری است
و احتمال ابتلا به آن، تنها با یک رابطه جنسی با فرد آلوده (حتی بدون داشتن رابطه واژنی و مقعدی و تنها با تماس سطحی پوستی ناحیه های تناسلی) حدود 60% می باشد. معمولا در حدود 65% از افرادی که با فرد مبتلا به زگیل تناسلی ارتباط جنسی دارند در مدت 3 ماه به این بیماری مبتلا خواهند شد.
علائم زگیل تناسلی زنان چیست؟
علائم زگیل تناسلی زنان به صورت برجستگی های کوچک تا متوسط گوشتی، به رنگ پوست یا کم رنگ تر و یا پر رنگ تر روی سطح خارجی فرج (ولو) و یا دیواره های داخلی واژن و نیز در ناحیه بین مقعد و واژن (پرینه) و روی سطح دهانه رحم (سرویکس) مشاهده می شود. همچنین ممکن است زگیل در قسمت داخلی دستگاه تناسلی باشد و گاهی خود را با خونریزی نشان دهد.
این زگیل ها می توانند در دهان و گلوی افرادی که رابطه غیر معمول جنسی دهانی با فرد آلوده داشته اند، یافت شوند. از آنجایی که ویروس HPV در زنان مبتلا به HIV، به دلیل ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن سریعا پیشرف می کند، سرطان گردن رحم یکی از بیماری هایی است که در زنان مبتلا به ویروس HPV دیده می شود.
راه های انتقال زگیل تناسلی زنان چیست؟
علاوه بر رابطه جنسی که اصلی ترین راه انتقال این بیماری است، عوامل زیر نیز در انتقال موثر می باشد:
از طریق اپیلاسیون (ولی به ندرت)
سونای بخار و حوله آلوده
از طریق مادر آلوده به نوزاد هنگام زایمان طبیعی
عدم استفاده از کاندوم در رابطه جنسی (استفاده از کاندوم میزان سرایت این بیماری را کاهش می دهد ولی چون انتقال از طریق پوست به پوست است، احتمال انتقال از سایر مناطق آلوده پوست از بین نمی رود.)
عوارض زگیل تناسلی زنان چیست؟
این بیماری خوش خیم است ولی از حدود 150 نوع ویروس عامل ایجاد کننده آن حدود 15 نوع آن با سرطان دهانه رحم و سرطان آلت تناسلی مردان در ارتباط است. همچنین این بیماری به علت اینکه ممکن است زخمی شود احتمال سرایت سایر بیماری های آمیزشی را بالا می برد؛ ضمن اینکه به علت ظاهر نازیبا اثرات روحی – روانی بدی روی بیمار می گذارد.
در نوزدان متولد شده از مادر مبتلا به این بیماری، امکان بروز زگیل در ناحیه گلو وجود دارد. چنین نوزادی ممکن است برای پیشگیری از انسداد راه تنفسی در گلو (خفگی)، نیاز به عمل جراحی داشته باشد. زگیل های تناسلی ممکن است منجر به مشکلاتی حین بارداری شوند. آنها می توانند آنقدر بزرگ شوند که جریان ادراری را مختل کنند و نیز روی قابلیت کش آمدن (الاستیسیتی) واژن در حین زایمان طبیعی تاثیر بگذارند.
راه های تشخیص زگیل تناسلی زنان چگونه است؟
متخصصین پوست یا متخصصین زنان با تجربه در این زمینه، با معاینه موارد علامت درا این بیماری، آن را تشخیص می دهند و در موارد مشکوک با تست اسید استیک 5% و در موارد خیلی نادر نهایتا با بیوپسی (نمونه براری) تشخیص امکان پذیر است. همچنین پزشک متخصص پوست و یا متخصص زنان می تواند
با نمونه برداری از ترشحات واژینال و یا به همراه تست پاپ اسمیر و ارسال آن به آزمایشگاه های معتبر در این زمینه به روش PCR نسبت به کشف ویروس و نیز تعیین نوع آن (کم خطر یا پر خطر) اقدام نماید.آیا ممکن است ضایعات مشاهده شده در ناحیه تناسلی زگیل نباشد و تشخیص های دیگری مطرح باشد؟
بله زگیل های تناسلی در ظاهر تشخیص های افتراقی دیگری هم دارد که فرد بیمار و یا پزشکی که تجربه کافی در تشخیص زگیل تناسلی نداشته باشد به اشتباه آن را زگیل تشخیص می دهد. از جمله این موارد pearly penile papules در مردان و vestibular papillomatosis در خانم ها می باشد که به صورت برجستگی هایی انگشت مانند است
که زگیل نبوده و طبیعی است. همچنین در زنان غدد سباسه لب بزرگ و کوچک به صورت برجستگی های کوچک سفید – خاکستری تا زرد ممکن است به اشتباه زگیل تشخیص داده شود. bowenoid papulosis و مولوسکوم آتیپیک، آنژیوکراتوم و استئوسایتوم و کیست اپیدرموئید نیز به ندرت ممکن است
با زگیل اشتباه شوند. در تمامی این موارد تجربه پزشک کار کرده در این موضوع و گاها روش های مکمل تشخیصی اساس تشخیص صحیح را تشکیل می دهد.
بنابر صلاحدید و تجربه پزشک، راه های درمان زگیل تناسلی زنان شامل موارد زیر است:
کرایوتراپی، تری کلرواستیک، محلول پدوفیلین، لیزر، الکترو سرجری (جراحی با امواج رادیو فرکوانسی)، ایمونوتراپی، داروهایی شامل Imiquimod یا Aldara و…
کرایوتراپی (فریز کردن با نیتروژن مایع): اولین و بهترین روش درمانی این بیماری است.
لیزر: در موارد صعب العلاج بیماری و یا زگیل های وسیع تناسلی استفاده می شود. (امکان تبخیر و پخش شدن زگیل در قسمت های سالم آلت تناسلی و نواحی نزدیک آن از عوارض استفاده از این روش می باشد.)
محلول پدوفیلین: یک رزین با پایه گیاهی است که بافت زگیل تناسلی زنان را منهدم می کند. (استفاده از این محلول فقط باید با تجویز و نظارت پزشک انجام گیرد.)
نکته: در صورت ابتلا به ویروس تناسلی جهت اصلاح موی منطقه آلت تناسلی به هیچ وجه از تیغ استفاده نکنید؛ زیرا استفاده از تیغ باعث منتشر شدن زگیل ها می گردد. استفاده از موبرهای شیمیایی و ماشین بهترین روش دفع موهای زائد منطقه تناسلی است.
از راه های پیشگیری این بیماری می توان به واکسن زگیل تناسلی (واکسن گاردازیل) اشاره نمود. از آنجایی که زگیل ناحیه تناسلی در جنس مونث در طولانی مدت احتمال ابتلا به سرطان گردن رحم را افزایش می دهد، به خانم ها و آقایانی که روابط جنسی با اشخاص متعددی دارند توصیه می گردد
که این واکسن را تزریق کنند. (با این پیش فرض که هنوز به این بیماری دچار نشده اید؛ زیرا برای کسانی که مبتلا به این ویروس (HPV) شده اند استفاده از این واکسن هیچ اثری ندارد و توصیه نمی شود.) بهترین سن تزریق واکسن برای خانم ها زیر 26 سال و برای آقایان زیر 29 سال است. این واکسن باید در سه مرحله و با فاصله دو ماه بعد از اولین تزریق و شش ماه بعد از دومین تزریق انجام گیرد.